Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2025

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2025 εκδήλωση Γευσιγνωσίας από το χωριό Στάβιες του νομού Ηραλείου Κρήτης.

Κάθε χρόνο το μήνα Σεπτέμβριο διοργανώνει το δίκτυο συλλόγου Μεσσαράς την Γευσιγνωσία. Φέτος το χωριό που επελέγη για να γίνει η Γευσιγνωσία ήταν οι Στάβιες του νομού Ηρακλείου Κρήτης. Όσοι παραβρέθηκαν δοκίμασαν τα Κρητικά παραδοσιακά εδέσματα από τις κυρίες των Πολιτιστικών συλλόγων.

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2025

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2023 το Γενέσιο της Υπεραγίας Θεοτόκου από το χωριό Παναγιά Μονοφτσίου Ηρακλείου Κρήτης που γιορτάζει.

 ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.

    Σήμερα, αδελφοί μου, η αγία μας Εκκλησία εορτάζει μία μεγάλη Θεομητορική εορτή. Εορτάζει το γενέθλιο της Παναγίας μας. Το γενέθλιο της Παναγίας είναι σημαντική εορτή, γι᾽ αυτό και είναι η πρώτη Θεομητορική εορτή του εκκλησιαστικού έτους. Θα ήθελα να αναφερθώ και να σας πω για ποιο λόγο είναι σπουδαία και σημαντική η εορτή αυτή. Μετά την πτώση των Πρωτοπλάστων σκοτάδι σκέπαζε τον κόσμο. Ήταν το σκοτάδι της αμαρτίας. Για να διαλυθεί το σκοτάδι αυτό έπρεπε να λάμψει ο Ήλιος. Έπρεπε να γεννηθεί ο Χριστός. Αυτός είναι ο «Ήλιος της δικαιοσύνης», όπως το λέμε στο Απολυτίκιο των Χριστουγέννων. Αλλά για να γεννηθεί ο Χριστός έπρεπε να γεννηθεί η κατάλληλη Εκείνη Γυναίκα, η Οποία θα γινόταν η Μητέρα του Μεσσία. Όλη η Παλαιά Διαθήκη εργάζεται γι᾽ αυτόν ακριβώς το σκοπό.
    Η Παλαιά Διαθήκη, είναι ένα περιβόλι, που καλλιεργούσε ο Θεός. Όταν το περιβόλι αυτό έβγαλε το πιο καλό λουλούδι, καλύτερο δεν γινόταν, δηλαδή την Παναγία, τότε το έκοψε το λουλούδι αυτό και το πρόσφερε στην ανθρωπότητα για να φέρει τον Μεσσία. Αυτή είναι η σημερινή εορτή κατά την οποία εορτάζουμε το γενέθλιο της Παναγίας μας. Αφού γεννήθηκε η Παναγία, είναι δείγμα ότι θα γεννηθεί και ο Χριστός. Αφού φάνηκε η αυγή, είναι δείγμα ότι θα λάμψει ο Ήλιος και θα έλθει η ημέρα. Έφεξε σήμερα με την γέννηση της Παναγίας και γλυκοχαράζει.
    Το Απολυτίκιο της σημερινής εορτής μας λέει: «Η γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη»! Είμεθα απόλυτα βέβαιοι ότι η θυγατέρα αυτή του ουρανού που γεννήθηκε θα φέρει σωτηρία για όλο τον κόσμο. Γι᾽ αυτό και λέμε «η γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη». Γιατί χαρά; Το λέει παρακάτω «Εκ σου γαρ ανέτειλε ο Ήλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών». Γι᾽ αυτό λοιπόν είναι λαμπρή η σημερινή εορτή. Είναι λαμπρή, γιατί προμηνύει τον ερχομό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, του Σωτήρα μας. Όπως ξέρουμε, ο Ιησούς Χριστός με την διδασκαλία Του, με τον σταυρικό Του θάνατο, με την ανάστασή Του και την εις ουρανούς ανάληψή Του, έσβησε την αμαρτία των πρωτοπλάστων με όλα τα αποτελέσματά της και έφερε στην ανθρωπότητα τη σωτηρία, την αιώνια ζωή. Αυτό σημαίνει αυτό που λέγει παρακάτω το Απολυτίκιο της εορτής: «Και λύσας την κατάραν έδωκε την ευλογίαν και καταργήσας τον θάνατον, εδωρήσατο ημίν ζωήν την αιώνιον»!
    Γεννιέται σήμερα η Παναγία, η μοναδική στον κόσμο. Πριν από Αυτήν και μετά από Αυτήν δεν γεννήθηκε άλλη σαν Αυτήν!
  Όταν γεννιέται ένα μικρό παιδί του πηγαίνουμε δώρα. Τι δώρο να προσφέρουμε στην Παναγία μας, που τα Γενέθλιά Της γιορτάζουμε σήμερα;
    Η Παναγία, αδελφοί, θέλει την καρδιά μας! Σ᾽ αυτό το δώρο ευχαριστείται Αυτή και μ᾽ αυτό το δώρο αναπαύεται. Θέλει την καρδιά μας για να έλθει να ενθρονιστεί σ᾽ αυτήν, Αυτή η αρχόντισσα Κυρία κρατώντας στην αγκαλιά Της τον Βασιλέα Χριστό.
    Σε καρδιά όμως που είναι γεμάτη εγωισμούς, πονηριές και ζηλοφθονίες δεν μπορεί να έλθει η Παναγία και να κατοικήσει σ᾽ αυτήν.
    Γι᾽ αυτό ελάτε, αγαπητοί μου αδελφοί, τώρα, που βρισκόμαστε ακόμη στον πρώτο μήνα του νέου εκκλησιαστικού έτους, να κάνουμε έντονο πνευματικό αγώνα, για να καθαρίσουμε την καρδιά μας από τα αμαρτωλά πάθη, ώστε να γίνει αυτή καθαρή κατοικία για την πεντακάθαρη Μητέρα του Κυρίου μας, την Θεοτόκο Μαρία.
    Τελειώνοντας ας την παρακαλέσουμε με αυτά τα λόγια: «Παναγία μου, δώσε μου την χαρά της αφέσεως των αμαρτιών μου, δώσε μου και την θεολογία για Σένα και πάρε την καρδιά μου»!
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ'.
    Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν, καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον.

Τετάρτη 13 Αυγούστου 2025

Τετάρτη 13 Αυγούστου 2025 Μικρή Παράκληση και τελευταία στην ενορία Αγίου Γεωργίου Αγχιάλου Θεσσαλονίκης.

ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ 
ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
    Οἱ παρακλήσεις πρός τή Θεοτόκο ἀναφέρουν τίς ἐπικλήσεις τῶν πιστῶν μέ δεήσεις καί ἱκεσίες πρός τήν Παναγία γιά νά λάβουν τή βοήθειά Της στούς καιρούς τῶν πειρασμῶν, τῶν πόνων, τῶν θλίψεων καί κάθε εἴδους προστασία ἀπό τό θεῖο πρόσωπό Της. Καί τονίζεται χαρακτηριστικά: “Δέξαι παρακλήσεις ἀναξίων σῶν ἱκετῶν”.
  Πρῶτον, παρακαλοῦμε τήν Παναγία μέ αἴσθημα πίστεως καί πόνου γιά νά μᾶς βοηθήσει στή ζωή μας ἀπό τούς πειρασμούς, λέγοντάς της: “Πολλοῖς συνεχόμενοις πειρασμοῖς, πρὸς Σὲ καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητῶν”. Εἶναι πολλοί οἱ πειρασμοί πού παρασύρουν τόν πιστό στό κακό, στήν ἡδονή, στήν κακία, στήν ἐχθρότητα, στήν περιφρόνηση τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καί τόν ὁδηγοῦν στήν πράξη τῆς ἁμαρτίας. Ὁ πειρασμός εἶναι ὁ προπομπός τῆς ἁμαρτίας γιά νά κλονισθεῖ ἡ πίστη μας καί νά ἀδιαφορήσουμε γιά τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό ζητᾶμε ἀπό τό Θεό: “καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν” καί ἀπό τήν Παναγία: “Πολλοῖς συνεχόμενος πειρασμοῖς, πρὸς Σὲ καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητῶν. Ὦ Μῆτερ τοῦ Λόγου καὶ Παρθένε, τῶν δυσχερῶν καὶ δεινῶν με διάσωσον”.
 Δεύτερον, ζητᾶμε ἀπό τήν Παναγία νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τά πάθη μας: “Παθῶν με ταράττουσι προσβολαί, πολλῆς ἀθυμίας ἐμπιπλῶσαί μου τὴν ψυχήν”. Ὅπως τό πάθος τῆς ὑπερηφανείας, τοῦ θυμοῦ, τῆς ζήλειας, τοῦ φθόνου, τῆς κατακρίσεως, τῆς πολυλογίας, τῆς γαστριμαργίας κ.ἄ. βασανίζουν τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί τήν καθιστοῦν ἀκάθαρτη. Ὁ ἀγώνας τοῦ χριστιανοῦ πρέπει νά εἶναι καθημερινός γιά νά παραμένει ἥσυχος καί γαλήνιος στήν ψυχή του, χωρίς νά τόν καταδικάζει γιά τίποτα ἡ συνείδησή του. Γι’ αὐτό ζητᾶμε νά μᾶς θεραπεύσει τίς ἀσθένειες τῆς ψυχῆς μας λέγοντας: “Ἴασαι ἁγνή, τῶν παθῶν μου τὴν ἀσθένειαν”.
 Τρίτον, ζητᾶμε ἀπό τήν Παναγία νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τούς κινδύνους τῆς καθημερινῆς ζωῆς μας διά τῆς θείας προστασίας Της, λέγοντάς Της: “Διάσωσον, ἀπὸ κινδύνους τοὺς δούλους Σου Θεοτόκε”. Πολλοί οἱ κίνδυνοι τοῦ ἀνθρώπου πού φέρουν εὔκολα τή συμφορά στή ζωή του. Ἀτυχήματα, ἐπαγγελματικές δυσκολίες, οἰκογενειακές ἀκαταστασίες κ.ἄ. Γι’ αὐτό παρακαλοῦμε τήν Παναγία νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τούς κινδύνους μέ τήν προστασία Της καί νά γίνει “πύργος ἀσφαλείας”, “τεῖχος ἀπροσμάχητον”.
   Τέταρτον, ζητᾶμε ἀπό τήν Παναγία μέ τίς δεήσεις μας νά μᾶς ἐνισχύσει καί νά μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό τίς θλίψεις καί τίς ἀσθένειές μας. “Σοῦ δέομαι τῆς ἀγαθῆς ἐκ φθορᾶς νοσημάτων ἀνάστησον” καί “ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τὴν ἐμὴν χαλεπὴν τοῦ σώματος κάκωσιν”. Μέσα στόν πόνο περισσότερο σκεπτώμεθα τό Θεό καί ἀναζητᾶμε τή θεία βοήθειά Του. Νιώθουμε τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία μας καί τήν Παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος πού δέν ἐπόνεσε πολύ δέν μπορεῖ νά νιώσει τόν πόνο τοῦ ἄλλου. Χρειάζεται ὁ πόνος τῆς ἀσθένειας ἤ τῶν δυσκολιῶν τῆς ζωῆς μας γιά νά αἰσθανθοῦμε τήν ἀνάγκη τοῦ ἄλλου καί νά νιώσουμε ποιοί μᾶς ἀγαποῦν πραγματικά. Ὁ πόνος φέρει τή μετάνοια στόν ἄνθρωπο καί εἶναι ἕνας τρόπος σωτηρίας τῆς ψυχῆς του. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἐπόνεσε πάρα πολύ πάνω στό σταυρό καί ἔδειξε τό δρόμο τοῦ πόνου πού λυτρώνει καί ἁγιάζει τόν ἄνθρωπο. Ὁ πόνος νικᾶ τά πάθη τοῦ ἀνθρώπου καί φέρει ἀρετές μέσα στήν ψυχή τοῦ πιστοῦ. Ὁ ἐγωϊστής ταπεινώνεται μέσα στόν πόνο τῆς ἀσθενείας του καί ζητᾶ τη βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγίας. Μέσα στή δυστυχία τῶν θλίψεών του κατανοεῖ τήν εὐτέλεια τῆς ζωῆς του καί ἀναζητᾶ τήν εὐτυχία κοντά στό Θεό. Ὁ πόνος θεραπεύει ἀδυναμίες καί πάθη πού φθείρουν τήν ψυχή. Ὁ πόνος φέρει τούς ἀνθρώπους πιό κοντά καί ὁ ἕνας παρηγορεῖ τόν ἄλλον καί προσφέρει τή βοήθειά του μέ ἀγάπη καί θυσία. Πολλές φορές ὁ πόνος τῆς καρδιᾶς εἶναι μεγαλύτερος ἀπό τόν πόνο τοῦ σώματος, πού φέρει σέ μεγάλη ἀμηχανία πράξεων μέσα στή θλίψη τῆς ψυχῆς καί μπορεῖ νά εἶναι ἀποτέλεσμα μοναξιᾶς, συκοφαντίας, κακίας, μίσους καί ζήλειας. Γι’ αὐτό ἔχουμε ἀνάγκη νά λέγουμε τόν πόνο μας στόν ἄλλο, γιά νά ξαλαφρώνουμε ψυχικά καί νά ἀναπαυόμαστε κοντά στήν ἀγάπη τοῦ ἄλλου. Καί ἡ Παναγία ἐπόνεσε πολύ ψυχικά γιά τήν ἄδικη κακομεταχείριση καί σταύρωση τοῦ Υἱοῦ Της. Καί γίνεται ἡ προστάτης τῶν θλιβομένων καί ἀδικουμένων, ὅταν τήν παρακαλοῦμε: “Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς”.
  Καί πέμπτον, παρακαλοῦμε τήν Παναγία διά τῆς μεσιτείας στόν Πανάγαθο νά μᾶς ἐξαλείψει τό πλῆθος τῶν ἁμαρτημάτων μας: “Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τὰ πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων”, δηλ. τά ἁμαρτήματά μας. Παρακαλοῦμε νά μᾶς σώσει διά τῆς θείας βοηθείας Της καί νά μᾶς ὁδηγήσει σέ μετάνοια. Μᾶς προτρέπει ὁ παρακλητικός κανόνας στήν ἀληθινή μετάνοια, στήν ἐξομολόγηση καί τή θεία Κοινωνία. Νά ζήσουμε μιά ζωή μετανοίας, γιά νά μήν μολύνεται ἡ ψυχή μας ἀπό πλῆθος ἁμαρτιῶν. Γι’ αὐτό ἡ ἁμαρτία θεωρεῖται ἔγκλημα γιά τήν ψυχή μας, διότι αὐτή ἀποστατεῖ ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ὁδηγεῖται στό σκοτάδι τοῦ θελήματος τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου. Μακρυά ἀπό τό Θεό “ἀπολλύμεθα ὑπὸ πλήθους πταισμάτων”. Ἐκεῖνος πού τιμᾶ ἀληθινά τήν Παναγία δέεται γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς του καί ζεῖ διαρκῶς ἐν μετανοίᾳ παρακλητικῇ.
  Ἡ Παναγία εἶχε πλήρη ἀφιέρωση στό Θεό μέ ζῆλο ὑπερανθρώπινο πού ξεπερνοῦσε τῶν ἀγγέλων τήν ἁγιότητα. Ἆραγε ὁ δικός μας ζῆλος ὁμοιάζει κατά ἕνα μέρος στή διάθεση τῆς Παναγίας; Πόσο ἐπιζητοῦμε τήν ὁμοίωση μέ τήν Παναγία; Πόσο ἑλκυόμεθα ἀπό τήν ταπεινή ζωή Της; Πόσο ἐπιζητοῦμε οἱ ἀρετές Της νά γίνουν δικές μας; Πόσο ἡ δική μας προσευχή ὁμοιάζει μέ τῆς Παναγίας;