ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΧΙΑΛΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

Από σήμερα το βράδυ, αδελφοί μου, αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα. Ονομάσθηκε έτσι διότι είναι μεγάλος εκείνος που πάσχει την εβδομάδα αυτή σε σύγκριση με όλους τους ανθρώπους και τους πιο τρανούς και που είναι ο Μεγάλος Θεός.

Θα ζήσουμε γι’ άλλη μια φορά στιγμές συγκινητικές, παρακολουθώντας τα Πάθη του Σωτήρα Χριστού. Θα μεταφερθούμε νοερά στα Ιεροσόλυμα όπου έγιναν τα γεγονότα αυτά πριν από δυο χιλιάδες χρόνια περίπου. Θα προσπαθήσουμε να συμπορευτούμε και συσταυρωθούμε με τον Χριστό. Σ’ αυτό θα μας βοηθήσουν οι ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας που πρέπει όλοι μας να συμμετέχουμε ενεργά και να μην απουσιάσουμε ούτε ένα λεπτό απ’ αυτές τις ωραίες ακολουθίες για σωματική και ψυχική μας ωφέλεια. 

Ολοκληρώνοντας τη Μεγάλη Εβδομάδα θα γιορτάσουμε την Λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου μας, και η εκκλησία θα μας απευθύνει σαν εόρτιο χαιρετισμό το «Χριστός Ανέστη». Σαν χαιρετισμό, αλλά και σαν εγερτήριο ξύπνημα, για μια νέα ζωή, γιατί Πάσχα σημαίνει πέρασμα από τη σκλαβιά στην ελευθερία. Με την γιορτή αυτή οι Ισραηλίτες γιόρταζαν την απελευθέρωσή τους από τους Αιγυπτίους. Εμείς οι χριστιανοί γιορτάζουμε την απελευθέρωσή μας από τα δεσμά της αμαρτίας. Για μας Πάσχα είναι η εν Χριστώ σωτηρία, η μεταφορά μας «εκ του θανάτου εις την ζωήν και εκ γης προς ουρανόν». Η Ανάσταση του Χριστού πρέπει να γίνει και δική μας ψυχική ανάσταση. Τώρα που «θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιωτής, της αιωνίου απαρχήν», είναι ανάγκη να σπάσομε την ταφόπετρα, που σκεπάζει την ψυχή μας, και με τη δύναμη του νικητή του θανάτου, ν’ αφήσουμε τους βρωμερούς τάφους της αμαρτίας, «ίνα εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν». Να λάβομε «φως εκ του ανεσπέρου φωτός». Να φωτίσομε τις ψυχές μας με το φως της πίστεως και της αγάπης του Χριστού, στον καινούργιο δρόμο της ζωής μας και τότε θα νοιώσουμε τη χαρά της αναστημένης ψυχής, να μας φωτίζει και να ψάλλει ολόγλυκα στο δρόμο της ζωής μας: «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός, τε και γη και τα καταχθόνια». 

Το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου και μετά την τελετή της Ανάστασης συνηθίζετε να εύχεστε χρόνια πολλά, να τσουγκρίζετε το κόκκινο αυγό και να αποχωρείτε από την εκκλησία πηγαίνοντας στα σπίτια σας για λόγους που εσείς γνωρίζετε. Θερμή παράκληση απευθύνω σ’ όλους σας να παραμείνετε ως το τέλος, όπως όλα τα προηγούμενα βράδια της Μεγάλης Εβδομάδας και αν είναι δυνατόν να προετοιμασθείτε εν μετανοία και εξομολογήσει, και να κοινωνήσετε τη βραδιά της Ανάστασης. Ο χριστός, αδελφοί μου, ήλθε για όλους μας, κατάργησε τον θάνατο και μας χάρισε την αιώνια ζωή κι εμείς δεν έχουμε την υπομονή να καθίσουμε όλοι μαζί να συμψάλουμε και να συνεορτάσουμε την Ανάστασή Του και την δική μας ανάσταση;

ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΪΩΝ ΤΟ ΒΡΑΔΥ

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΡΩΙ - ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΗ

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΡΑΔΥ

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΒΡΑΔΥ

ΣΤΟΛΙΣΜΑ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΩΙ

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ 1 ΜΑΪΟΥ 2016

ΑΓΙΟΣ ΤΡΥΦΩΝΑΣ

O Άγιος Τρύφων καταγόταν από τη Λάμψακο της Φρυγίας και έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Γορδιανού (238-244), Φιλίππου (244-249) και Δεκίου (249-251). Προερχόταν από φτωχή οικογένεια και στην παιδική του ηλικία, έβοσκε χήνες για να ζήσει. Συγχρόνως όμως μελετούσε με ζήλο την Αγία Γραφή και εκτελούσε με ευλάβεια τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Έτσι, σιγά-σιγά ο Τρύφων με την ευσεβή φιλομάθειά του, κατόρθωσε όχι μόνο να διδαχθεί ο ίδιος, αλλά και να διδάσκει τις αιώνιες αλήθειες της πίστεώς του. Γρήγορα η ευσεβής ψυχή του δέχθηκε τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και ο Θεός αξίωσε τον Τρύφωνα να θαυματουργεί.

Όμως ο Άγιος θεράπευε όχι μόνο κάθε ασθένεια, αλλά και εξάγνιζε τις μολυσμένες από τα δαιμόνια ψυχές. Όταν ο αυτοκράτορας Γορδιανός, πληροφορήθηκε για τις θαυματουργικές ικανότητες του Τρύφωνα, τον παρακάλεσε να θεραπεύσει την άρρωστη κόρη του. O αυτοκράτορας προσπάθησε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του, προσφέροντας στον Άγιο αξιώματα και χρήματα, τα οποία όμως ο Τρύφων ευγενικά αρνήθηκε.

Όταν αυτοκράτορας έγινε ο Δέκιος, εξαπέλυσε άγριο διωγμό κατά των Χριστιανών. Το 250 μ.Χ. ο Άγιος, επειδή δε λάτρευε τους θεούς της ειδωλολατρικής θρησκείας και ήταν Χριστιανός, συνελήφθη από κάποιον στρατιωτικό που ονομαζόταν Φρόντων (ή Φόρτων) και οδηγήθηκε ενώπιον των επάρχων της Ανατολής, Τιβέριου Γράγχου και Κλαυδίου Ακυλίνου στη Νίκαια της Βιθυνίας. Ο μάντης Πομπηϊανός τον παρουσίασε στους ηγεμόνες.

Ο Άγιος Τρύφων ομολόγησε με θάρρος την πίστη του. Τότε υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια. Του κατατρύπησαν με σπαθιά όλο του το σώμα, έπειτα τον έδεσαν από τα πόδια σε άλογα και τον έσυραν, σε ώρες φοβερού ψύχους, σε δύσβατες και πετρώδεις τοποθεσίες. Εκείνος προσευχόταν και έλεγε: «Κύριε, μην τους καταλογίσεις αυτή την αμαρτία». Μετά το φρικτό μαρτύριο τον ρώτησαν αν σωφρονίσθηκε και ήθελε να θυσιάσει στα είδωλα. Ο Μάρτυρας του Χριστού απάντησε τότε στον έπαρχο Ακυλίνο: «Ανόσιε και κακών αρχηγέ, είναι δυνατόν να είσαι σωφρονισμένος, όταν είσαι μεθυσμένος από τον διάβολο; Εγώ πάντοτε περνάω το βίο μου με σωφροσύνη, γιατί έχω το Χριστό βοηθό της ελπίδας μου». 

Ύστερα από αυτό τον έκλεισαν στο δεσμωτήριο με σκοπό να του δώσουν διορία, για να απαλλαγεί από την «άνοια» αυτού και να αρνηθεί την πίστη του στον Χριστό. Λίγες ημέρες μετά ο έπαρχος κάλεσε τον Άγιο και τον ρώτησε εάν το διάστημα του χρόνου και τα βασανιστήρια τον έπεισαν να θυσιάσει στους θεούς. Ο Άγιος και πάλι ομολόγησε με πνευματική ανδρεία το Όνομα του Θεού. Τον έσυραν τότε γυμνό πάνω σε σιδερένια καρφιά, κατόπιν τον μαστίγωσαν και στη συνέχεια του έκαψαν με λαμπάδες τα πλευρά. Στο τέλος, μόλις ο Μάρτυρας παρέδωσε την ψυχή του στον Θεό λέγοντας το «Κύριε Ιησού Χριστέ, δέξαι το πνεύμα μου», απέκοψαν την τίμια κεφαλή αυτού. 

Οι Χριστιανοί παρέλαβαν το τίμιο λείψανο του Μάρτυρος και αφού το έχρισαν με πολύτιμα μύρα και το τύλιξαν σε σινδόνα, το κατέθεσαν σε λάρνακα και το απέστειλαν στην πόλη της Λαμψάκου κατά την επιθυμία του. 

Ἀπολυτίκιον 

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Τρυφὴν τὴν ἀκήρατον, ἰχνηλατῶν ἐκ παιδός, βασάνους ὑπήνεγκας, ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἤθλησας ἄριστα ὅθεν τὴν τῶν θαυμάτων, κομισάμενος χάριν, λύτρωσαι πάσης βλάβης, καὶ παντοίας ἀνάγκης, Τρύφων Μεγαλομάρτυς, τοὺς σὲ μακαρίζοντας.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ

 ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΞΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ

 ΤΟ ΚΟΛΥΒΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΥΦΩΝΑ

ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΞΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ