Φέτος είχαμε τη μοναδική ευλογία να προσκυνήσουμε κατά την ώρα της θείας λειτουργίας εκτός από την εικόνα της Παναγίας Ρευματοκρατούσας και το ευωδίαζον Ιερό Λείψανο της δεξιάς χειρός του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου.
Ως ένδειξη τιμής και σεβασμού προς το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και ως ένα κερί στην χάρη της παραθέτω, ως εφημέριος, δυο λόγια για το ιστορικό της ευρέσεως της εικόνας της Παναγίας Ρευματοκρατούσης Άνω Γέφυρας.
Οι Μέτρες της Ανατολικής Θράκης, σήμερα Τσατάλτζα, ήταν κεφαλοχώρι της περιοχής, περίπου 50 χιλιόμετρα από την Κωνσταντινούπολη και έδρα της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Μητροπόλεως Μετρών και Αθύρων.
Ήταν χτισμένες στους πρόποδες τριών λόφων, ανάμεσα στους οποίους σχηματίζονταν δύο μεγάλα κι επικίνδυνα ρέματα. Σε κάθε βαρυχειμωνιά και απότομη βροχή τα ρέματα αυτά ξεχείλιζαν και τα ορμητικά νερά τους, προξενούσαν συχνά σοβαρές καταστροφές στα κτήματα, στους δρόμους, στα σπίτια και στα μαγαζιά του χωριού. Σύμφωνα με όσα μας αφηγούνται οι παππούδες μας που ήρθαν από τα μέρη εκείνα, μία χρονιά στα μέσα περίπου του 18ου αιώνα, ανήμερα της Κυριακής του Θωμά, η καταρρακτώδης βροχή δεν έλεγε να σταματήσει. Έβρεχε επίμονα όλη την μέρα και όλη την νύχτα. Οι κάτοικοι ήταν σίγουροι ότι το χωριό, οι Μέτρες, θα πλημμύριζαν και θα ισοπεδώνονταν. Προσεύχονταν και παρακαλούσαν την Παναγία να τους βοηθήσει. Κατά ένα ανεξήγητο όμως τρόπο δεν συνέβη καμιά απολύτως καταστροφή. Την άλλη μέρα τη Δευτέρα μετά του Θωμά όταν οι Μετρινοί βγήκαν να πάνε στα χωράφια τους και στις δουλειές τους, ένας γεωργός βρήκε λίγο πιο έξω από το χωριό το εικόνισμα της Παναγίας. Τα ορμητικά νερά ξέσκαψαν και παρέσυραν τα χώματα κι έφεραν στο φως την θαμμένη εικόνα της Παναγίας, ποιος ξέρει από πότε ήταν παραχωμένη στη γη. Θα έλεγε κανείς ότι στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα τα νερά των ρεμάτων άλλαζαν πορεία κι έτσι το χωριό γλίτωσε την καταστροφή. Πάντως από τότε που βρέθηκε η εικόνα το χωριό δεν βλάφτηκε από τα απειλητικά υδάτινα ρεύματα και γι’ αυτό την ονόμασαν Ρευματοκρατούσα. Με δάκρυα χαράς κι ευγνωμοσύνης την μετέφεραν στον κεντρικό Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Γεωργίου και την τοποθέτησαν σε περίοπτη θέση, στο αριστερό προσκυνητάρι του Ναού κι έκτοτε αποτέλεσε και αποτελεί πηγή αστείρευτων ευλογιών και χαρίτων, σε όσους ζητούν την βοήθεια και την προστασία της.
Όταν έφτασε η τραγική ώρα του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, οι Μετρινοί φρόντισαν να μεταφέρουν στην νέα τους πατρίδα, την Γέφυρα Θεσσαλονίκης όλο τον πλούτο του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Γεωργίου, αναφέρω ενδεικτικά το περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο, όλες τις εικόνες του ναού, τους κρυστάλλινους πολυελαίους, τα μανουάλια, τα καντήλια, το χρυσοκέντητο επιτάφιο, το αρχείο, τις σφραγίδες και το πολυτιμότερο κειμήλιο την εικόνα της Παναγίας Ρευματοκρατούσης. Όταν έφτιαξαν τον καινούργιο ναό στην Γέφυρα τον αφιέρωσαν στην χάρη της και πανηγυρίζει την Δευτέρα μετά την Κυριακή του Θωμά.
Ο ΕΦΗΜΡΙΟΣ
π. ΑΝΕΣΤΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Απολυτίκιον ήχος βαρύς
Επί τω θείω προστρέχοντες ιερώ Ναώ σου Παντάνασα μήτερ του Θεού, και των εκ Σου ενεργουμένων θαυμασίων αντλούντες εν πίστει βοώμεν Σοι. Χαίρε Ναέ Θαυμαστέ του Υψίστου αγνή, δια Σου γαρ πάντες σώζονται.
Παραβρέθηκα και εγώ σήμερα στο χωριό Άνω Γέφυρα Θεσσαλονίκης και συμμετείχα στην πανήγυρη της Παναγίας της Ρευματοκρατούσης.
