Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

KΔ' ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΙΣ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ ΔΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η  ΙΕΡΑ  ΣΥΝΟΔΟΣ
ΤΗΣ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ  ΤΗΣ  ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΟΗ  ΕΠΙ  ΤΩΝ  ΑΙΡΕΣΕΩΝ
(Θεσσαλονίκη, 15 ἕως 17-10-2012)

ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

ΚΔ´ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη ντεταλμένων ρθοδόξων κκλησιν καί ερν Μητροπόλεων γιά θέματα αρέσεων καί παραθρησκείας, πού πραγματοποιήθηκε, πό τήν αγίδα το Μακαριωτάτου ρχιεπισκόπου θηνν καί Πάσης λλάδος κ. ερωνύμου, στό κπαιδευτικό καί Πολιτιστικό Ἵδρυμα «γιος Γρηγόριος Παλαμς» στή Θεσσαλονίκη, πό 15 ως 17.10.2012, μέ τή φιλόξενη φροντίδα το Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. νθίμου, Προέδρου τς Σ. Ε. πί τν Αρέσεων καί πό τήν προεδρίαν Ατο, μέ θέμα:«Ἡ λπίδα τς ρθοδόξουκκλησίας γιά τήν αωνιότητα καίο πλάνες τν "σχατολογικν" αρέσεων», μετά ἀπό κτενή συζήτηση πί τν εσηγήσεων, νέκρινε μοφώνως τά κόλουθα Πορίσματα
1. Ἡ διδασκαλία περί σχάτων διαποτίζει λόκληρη τή θεολογία καί ζωή τς ρθοδόξου κκλησίας καί ἑστιάζει σέ ,τι συνιστ τό πόλυτο, τό τελικό, τό ριστικό. Δέν εναι λλο πό τό πρόσωπο το σαρκωθέντος Υο καί Λόγου το Θεο καί τήν πόλυτη κυριαρχία Του στόν κόσμο. Μέ λλα λόγια, Βασιλεία το Θεο ποκαλύπτεται κατά τήν Καινή Διαθήκη στό πρόσωπο καί στό ἔργο το ησο Χριστο καί συνιστ ταυτόχρονα τό κεντρικό γεγονός τς πέμβασης το Θεο στήν στορία. πομένως, τά σχατα συνδέονται μέ τίς τρες διαστάσεις το χρόνου, παρελθόν, παρόν καί μέλλον.
2. Ἡ ρθόδοξη σχατολογία δέν εναι πλς λόγος γιά τήν ἄλλη ζωή, οτε τό τελευταο κεφάλαιο τς γίας Γραφς τς Δογματικς τς κκλησίας. Διαποτίζει τό σύνολο τς γιογραφικς διδασκαλίας καί, ς κ τούτου, τς κκλησιαστικς καί λειτουργικς ζως, καθώς εναι προσανατολισμένη καί ναζητε πό τούς πιστούς τήν ἐνεργό προσμονή τς ρχόμενης Βασιλείας το Θεο, τή δυναμική μεταμόρφωση καί νακαίνιση το σύμπαντος κόσμου.
3. Ἡ λπίδα τν σχάτων, κατά τίς μαρτυρίες τς γίας Γραφς, θεμελιώνεται στό μυστήριο τς Θείας Οκονομίας, πό τή δημιουργία τοῦ κόσμου, διά τς πορείας το λαο το Θεο μέσα στήν στορία, «ως τς συντελείας το αἰῶνος» (Ματθ. 28, 20). Κεντρικός ἄξονας τς χριστιανικς λπίδας εναι Σταυρός καί νάσταση το Χριστο, δέ «μέρα το Κυρίου» ταυτίζεται μέ τήν ναμενόμενη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
4. Στήν Ὀρθοδόξη κκλησία, τή ζωή καί τή θεολογία της, μιλομε γιά «γκαινιασθεσα» σχατολογία, καθώς κινούμαστε μεταξύ νός «δη» καί νός «χι κόμη» τς Βασιλείας το Θεο. ρθόδοξη περί σχάτων διδασκαλία συνδέεται διασπάστως καί ὀργανικς μέ λόκληρο τό βιωματικό, σκητικό, λειτουργικό καί μυστηριοκεντρικό πλαίσιο τς ζως τς κκλησίας, μέ στέρεη καί παρκ θεολογική θεμελίωση τήν νότητα, συνύφανση καί συσχέτιση το ργου το Χριστο καί το γίου Πνεύματος στήν κτίση καί στήν ἱστορία. θεολογική ατή βάση χει μεσες καί συγκεκριμένες συνέπειες στή ζωή τν πιστν, στήν περί σχάτων διδασκαλία καί κόμη στήν δια τήν ταυτότητα τς κκλησίας. πό τό πρσμα ατν τν θεολογικν δεδομένων, πισημαίνονται τά κόλουθα, σχετικά μέ τίς πλάνες τῶν σχατολογικν αρέσεων καί λλων διαφόρων μελλοντολογικν μάδων:
α. Στίς διάφορες ἐσχατολογικο χαρακτρα αρέσεις καί παραχριστιανικές μάδες διαπιστώνεται μιά ντόνως παχυλή καί ξόχως νθρωπομορφική θεώρηση καί παρουσίαση τν σχάτων, λόγῳ, ετε τς «κατά γράμμα» θεοπνευστίας καί τομικς ρμηνείας τς γίας Γραφς, πού ποδέχονται, ετε τς λλοίωσης τς γιογραφικς διδασκαλίας μέσ τν διαφόρων «ραμάτων» ποικίλων «ποκαλύψεων» τν δρυτν τν αρέσεων ατν.
β. Ἐπίσης, λόγ τοῦ γεγονότος ὅτι ο αρετικές κινήσεις στερονται αθεντικν κκλησιαστικν κανόνων ρμηνείας καί κριτηρίων ξιολόγησης, λη πόπειρα γιογραφικς τεκμηρίωσης τν κακόδοξων θεωριν τους θεμελιώνεται σέ να κρατο ποκειμενισμό, πού παράγει πληθώρα αθαίρετων ἑρμηνειν καί κακόδοξων ντιλήψεων.
γ. Πολλές ἀπό τίς νεώτερες αρετικές καί παραχριστιανικές κινήσεις σχατολογικο καί χιλιαστικο χαρακτρα χουν τήν στορική φετηρία τους πηρεάστηκαν πό τό κλμα πού εχε διαμορφωθε στίς Η.Π.Α. κατά τή διάρκεια τοῦ 19ου αἰῶνα, μέ φορμή τήν ντονη ασθηση καί προσδοκία πού εχε καλλιεργηθε ντός τν διαφόρων προτεσταντικν κλάδων γιά μιά πικείμενη πιστροφή καί Δευτέρα Παρουσία το Κυρίου.
δ. Παρά τή σαφῆ θέση το Κυρίου τι εναι γνωστος χρόνος τς Δευτέρας Παρουσίας Του (Ματθ. 24,36), πολλές ἀπό τίς σχατολογικές χιλιαστικές αρέσεις, παραχριστιανικές κινήσεις καί λλες μελλοντολογικές μάδες (π.χ. τρομολαγνία περί το τέλους το κόσμου τό 2012, μερολόγιο τν Μάγια, τηλεοπτικοί καί διαδικτυακοί ψευδοπροφῆτες κ..) δέν διστάζουν, μέ διάφορους στήρικτους γιογραφικούς καί χρονολογικούς συσχετισμούς, νά καθορίζουν μέσ ψευδοπροφητειν μερομηνίες, κατά τίς ποες θά λάβει χώρα Δευτέρα Παρουσία καί, φυσικά, πανειλημμένως διαψεύδονται.
ε. Σέ ὁρισμένες κινήσεις διάφορα γεγονότα καί μαρτυρίες τῆς γίας Γραφς χρησιμοποιονται ς μέσο ψυχολογικς πίεσης, φο προηγουμένως χουν συστηματικά κπαιδεύσει τούς παδούς τους σέ να συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, στε τά μέλη τους κάτω πό τόν φόβο «τς σφαγς τους στόν Ἀρμαγεδνα» «τς μή ρπαγς τους στούς ορανούς», νά αξάνουν τόν «εραποστολικό» κτιβισμό τους, ς πόδειξη τι νήκουν στήν κατηγορία τν «κλεκτν» καί τν «σεσωσμένων».
5. Ἡ λομέλεια τς Συνδιασκέψεως διεπίστωσε τήν μεγάλη χρησιμότητα, πού θά εἶχε γιά τήν ποιμαντική ργασία τς ντιμετωπίσεως τν αρέσεων, συμπλήρωση το καταλόγου τν αρετικν καί παραχριστιανικν μάδων, τόν ποο κατήρτισε Ε΄ Συνδιάσκεψη ντεταλμένων, στή Ναύπακτο τό 1993, ς καί το καταλόγου τν μάδων τν συμβίβαστων μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη, τόν ποο κατήρτισε Ζ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη ντεταλμένων ρθοδόξων κκλησιν καί ερν Μητροπόλεων, στήν λίαρτο Βοιωτίας τό 1995. Τοτο καθίσταται ναγκαο πό τήν μφάνιση καί δραστηριοποίηση πληθώρας νέων αρετικν, παραχριστιανικῶν καί παραθρησκευτικν ργανώσεων στόν κόσμο.
6. Ἡ λομέλεια τς Συνδιασκέψεως πεσήμανε πίσης τήν παντελ πουσία τς ρθόδοξης σχατολογίας πό τά προτεινόμενα καί δη πιλοτικς διδασκόμενα στήν λλάδα νέα βιβλία γιά τό μάθημα τν Θρησκευτικν στή στοιχειώδη καί μέση κπαίδευση. λλειψη ατή συνοδεύεται, δυστυχῶς, πό μία ριζική λλαγή το προσανατολισμο το μαθήματος τν Θρησκευτικν, πό τόν Συνταγματικά κατοχυρωμένο στήν λλάδα μολογιακό του χαρακτρα σέ μία προοπτική ποδόμησης, πού καταλήγει στόν θρησκευτικό συγκρητισμό.
7. Ἡ ρθόδοξη κκλησία μέ τή Θεολογία, τήν δισχιλιετῆ Παράδοση καί ζωή της, ποδοκιμάζει τίς δοξασίες τν διαφόρων σχατολογικν αρέσεων καί λλες ποικίλες σφαλμένες μελλοντολογικές ντιλήψεις, χι μόνο διότι συλλογιστική τους εναι σαθρή καί ξήγησή τους φελής, λλά πρωτίστως διότι οἱ δοξασίες ατές εναι θεραπευτικά λανθασμένες. δυνατον νά θεραπεύσουν τόν σκοτισμένο καί λαζονικό νο το νθρώπου καί τήν γεμάτη διοτέλεια καρδιά του, μέ τελικό ποτέλεσμα νά δηγον τούς παδούς τους, ο ποοι εναι κι ατοί πλάσματα τῆς γάπης το Θεο, στόν πνευματικό θάνατο καί νά τούς στερον τήν ληθινή καί ζωντανή λπίδα γιά τήν αωνιότητα. 

Πρόεδρος τς Συνδιασκέψεως
καί Πρόεδρος τῆς Συνοδικς πιτροπς πί τν Αρέσεων

 Ὁ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης νθιμος 

Οἱ ντεταλμένοι τῶν ρθοδόξων κκλησιῶν

Οἰκουμενικο Πατριαρχείου Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης νθιμος
Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας   Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος Προτέριος
Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ρχιμανδρίτης Δημήτριος Βασιλειάδης
Πατριαρχείου Μόσχας & amp; Πάσης Ρωσίας Ἱερομ. Θεοφάνης Λουκιάνωφ
Πατριαρχείου Σερβίας Πρωτοπρεσβύτερος Γάϊος Γκάϊτς
Πατριαρχείου Ρουμανίας Καθηγητής Ciprian Streza
κκλησίας τς Κύπρου Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κωστόπουλος
κκλησίας τς λλάδος Πρωτοπρεσβύτερος Κυριακός Τσουρός
κκλησίας τῆς Πολωνίας Πρωτοπρεσβύτερος Andrzej Lewezak
κκλησίας τς λβανίας Θεολόγος ωάννης Μένη